روش
ها و درمان های مختلفی در دندانپزشکی وجود دارد که دندانپزشکان با توجه به
نوع بیماری و عارضه دندان یکی از آنها را انتخاب می کنند. یکی از بیماری
های دهان و دندان، از بین رفتن دندان است که دندانپزشک هیچ روشی را برای
حفظ دندان در دهان مناسب نمی داند. بنابراین روش جایگزین کردن دندان را
پیشنهاد می دهد. کاشت دندان یا ایمپلنت
و روش بریج برای پر کردن جای خالی دندان از دست رفته استفاده می شود. این
دو روش مزایا و معایب خاص خود را دارند. در این بین بیماران برای انتخاب
یکی از این دو روش بر سر دو راهی می مانند.
ایمپلنت یا بریج
برای مقایسه بین روش ایمپلنت و بریج لازم است تا دلایل انتخاب، دوام و ماندگاری، نحوه مراقبت از آنها، زیبایی، هزینه و ... در آنها بررسی شود.
دلایل انتخاب بریج و ایمپلنت
بریج قبل از ایمپلنت برای
جایگزین کردن دندان از دست رفته انتخاب می شود که برای استفاده از آن،
باید دندانهای مجاور تراش داده شود. در این صورت فضای کافی برای قرار گرفتن
بریج فراهم می شود. اگر دندان های مجاور پر شدگی زیادی داشته باشند و
بعدها به روکش یا تاج نیاز پیدا کنند، بریج گزینه مناسبی است. اما در روش ایمپلنت،
دندان کاشته شده بر روی لثه و جای خالی دندان از دست رفته قرار می گیرد.
در این روش به تراش دندانهای مجاور نیاز نیست. در عین حال اگر جای خالی
دندان افتاده به مدت طولانی باقی بماند، لثه و استخوان پیرامون عقب نشینی
می کند. بنابراین باید بلافاصله برای ایمپلنت اقدام کرد.
نحوه مراقبتهای دهان و دندان
زمانی
که بریج در دهان قرار می گیرد، سه تاج متصل به هم هستند که فضای خالی
دندان را پر کرده اند. این اتصال باعث می شود که نخ دندان کشیدن و مسواک
زدن با مشکل مواجه شود. بنابراین رعایت بهداشت و نحوه مراقبت از دندان های
بریج شده به دقت بیشتری نیاز دارد. در حالی که برای دندان های ایمپلنت شده رعایت بهداشت دهان و دندان راحت تر است و می توان به راحتی دندانهای کاشته شده را مسواک زد و یا از نخ دندان استفاده کرد.
دوام و ماندگاری
از آنجا که رعایت بهداشت در بریج با مشکل مواجه است، در نتیجه طول عمر و ماندگاری آنها نیز کمتر می شود. این در حالی است که در ایمپلنت دندانهای
کاشته شده به دلیل شباهت زیاد به دندانهای طبیعی به راحتی تمیز می شوند،
در نتیجه طول عمر آنها نیز بیشتر می شود. از سوی دیگر ایمپلنت به
دلیل داشتن پایه فلزی که با استخوان فک پیوند می خورد، در دهان ثابت می
ماند. متوسط عمر بریج حداکثر ده سال تخمین زده شده است. اما ایمپلنت می تواند تا پایان عمر باقی بماند.
در
بریج مقداری از ساختار دندان از دست رفته در زیر پروتز مصنوعی باقی می
ماند که به مرور زمان از بین می رود و در نتیجه عمر بریج به پایان می رسد.
در ایمپلنت اگر تاج دندان صدمه ببیند، دندانپزشک می تواند آن را تعویض کند. اما پایه تیتانیومی بر جای خود ثابت است.
زیبایی
یکی دیگر از معیارهای مقایسه بریج و ایمپلنت، زیبایی در این دو روش است. از آنجا که ایمپلنت شباهت
زیادی به دندان طبیعی دارد، در نتیجه از نظر زیبایی رضایت بخش تر از بریج
است. در بریج سه تاج دندان به یکدیگر متصل می شوند که همین عامل آنها را
مصنوعی جلوه می دهد.
هزینه
هزینه کاشت ایمپلنت بیشتر
از بریج است. اما با توجه به اینکه عمر و دوام بریج کمتر است، باید از چند
سال تعمیر شوند. در نتیجه می توان گفت با وجودی که هزینه ایمپلنت بیشتر است، اما دوام و ماندگاری این هزینه ها را توجیه می کند.
