ایمپلنت
ها به عنوان تحولی عظیم در علم پزشکی بسیاری از مشکلات بی دندانی را حل
کرده اند. یکی از شرایط لازم برای این فرایند درمانی وجود حجم، تراکم و
استحکام استخوان فک است.
در گذشته استفاده از ایمپلنت در
افرادی که بافت لثه و استخوان فک آن ها تحلیل رفته بود امکان پذیر نبود
زیرا عمل جویدن فشار بسیار زیادی بر استخوان های فک وارد می سازد و در
صورتی که استخوان فک استحکام و ضخامت کافی نداشته باشد قادر به نگه داشتن ایمپلنت نبوده و احتمال شکست درمان بسیار بالا می رود.
امروزه
با پیشرفت های روز افزون تکنولوژی راهکارهایی برای افزایش تراکم و حجم
استخوان به وجود آمده است. بازسازی استخوان روشی است که از آن برای بازسازی
و تقویت استخوان استفاده می شود تا در مواردی که کمبود تراکم استخوان وجود
دارد بتوان از ایمپلنت استفاده نمود.
متخصص دندانپزشکی زیبایی و ترمیمی با
معاینه و بررسی استخوان فک و به کمک عکس های رادیوگرافی حجم و تراکم
استخوان را در ناحیه فک مورد بررسی قرار می دهد و در صورت نیاز پیش از کاشت
پایه ایمپلنت در فک اقدام به بازسازی استخوان می کند.
بازسازی استخوان فک معمولا شامل پیوند استخوان یا موادی شبیه به استخوان فک است. در پیوند استخوان از:
- استخوان خود فرد
- استخوان فراوری شده متعلق به شخصی دیگر (بانک استخوان) یا استخوان گاو
- بایومتریال ها و یا مواد سنتزی
استفاده می شود، مواد استخوانی پیوند شده سبب می گردند تا سلول های اطراف پیوند تبدیل به استخوان گردند.
دندانپزشک اطلاعات مربوط به فواید و معایب هر کدام را در اختیار بیمار قرار می دهد.
اخیرا
استفاده از مواد جدیدی به نام پروتئین – 2 مورفوژنتیک استخوان نیز مطرح
شده است. این مواد که با کمک فناوری دی ان ای ساخته می شوند می توانند برخی
از سلول های دیگر بدن را وادار به استخوان سازی کنند. در این صورت دیگر
نیازی به پیوند استخوان نیست.
استفاده از
استخوان خود فرد بهترین گزینه برای پیوند استخوان است. در این حالت از
قطعه ای از استخوان فک بیمار مثل استخوان چانه و یا قسمت بخش خلفی فک پایین
یا استخوان ران و یا ساق پا به استخوان فک بیمار پیوند داده می شود.
در حقیقت موقعیت و تعداد ایمپلنت هایی
که قرار است دندانپزشک در فک جای دهد و وضعیت استخوان فک نوع بازسازی
استخوان را تعیین می کند. گاهی تنها به یک پیوند جزیی نیاز است که این کار
همزمان با جراحی ایمپلنت انجام می گیرد.
پیوند استخوان برای جایگذاری یک ایمپلنت
در
این حالت با توجه به تصاویر سی تی اسکن تهیه شده قطعه ای از استخوان چانه
بیمار که حاوی مغز استخوان نیز هست برداشته می شود یا از استخوان فراوری
شده فرد دیگری برای بازسازی استخوان از دست رفته استفاده می گردد.
برای
این کار دندانپزشک با کمک بی حسی موضعی در زیر دندان های قدامی فک پایین
برشی ایجاد می کند تا بتواند به استخوان چانه دست یابد، پس از برداشتن قطعه
ای از استخوان چانه با کمک مواد پیوندی استخوان این محل پر شده و با لایه
نازکی از بافت پوشانده شده و ناحیه جراحی شده بخیه می شود. اکنون دندانپزشک
با کمک پیچ هایی از جنس تیتانیوم استخوان برداشته شده را در محل مورد نظر
پیچ می کند. مقداری از مواد پیوند استخوان و مغز استخوان بیمار در اطراف
استخوان پیوند شده قرار گرفته و پس از پوشاندن محل با لایه نازکی از بافت
محل جراحی شده بخیه می شود. دندانپزشک دارو های لازم را تجویز نموده و از
بیمار می خواهد تا زمان آماده شدن محل ایمپلنت به توصیه های او عمل کند. پس از بهبودی پیچ های تیتانیومی باز شده و ایمپلنت در فک جایگذاری می شود.
پیوند استخوان برای جایگذاری چند ایمپلنت
در بازسازی استخوان فک جهت کار گذاشتن چند ایمپلنت به
مواد پیوندی بیشتری نیاز است در این حالت پیوند استخوان با استفاده از
استخوان ران یا ساق پا و تحت بی هوشی عمومی در بیمارستان انجام می شود. در
این حالت از استخوان تهیگاه یا ایلیوم در بالای مفصل ران استفاده می شود.
در صورتی که به صلاحدید متخصص دندانپزشکی زیبایی از استخوان فرد دیگری استفاده شود و عمل پیوند در مطب انجام می گیرد. درصد موفقیت پیوند استخوان بالاست و پیوند استخوان پس نمی زند.
