ایمپلنت یا کاشت دندان به منظور پر کردن جای خالی یک دندان در دهان صورت میگیرد. ایمپلنت در
مواردی استفاده میشود که بین دندانهای جلو فاصله ایجاد می شود این امر در
اثر از دست رفتن یک دندان اتفاق میافتد. همچین زمانی که فاصله زیاد بین
دندانها در اثر از دست رفتن یک یا چندین دندان بطوری که دندانهای مجاور
آن طبیعی باشند، باید از ایمپلنت استفاده کرد. ایمپلنت برای کسانی که به کلی دندانهای خود را از دست داده اند نیز روش درمانی مناسبی میباشد. اما این که ایمپلنت ها چه مدت دوام دارند و عمر آنها تا کی خواهد بود، برای بسیاری از متقاضیان کاشت ایمپلنت سوال است. در اینجا به نکاتی میپردازیم تا مشخص کنیم که ایا میتوان دائمی بودن ایمپلنت را ضمانت کرد یا خیر؟
یکی از متخصصان دندانپزشکی بر این نظر است که نباید وعدههای بی اساس به بیماران داد چرا که وعده دادن آسان است اما عمل به آن دشوار خواهد بود. ایمپلنت نیاز به مراقبت ویژه ای دارد و در صورتی میتوان گفت یک ایمپلنت موفقیت آمیز بوده و نیاز به ترمیم ندارد، که نکات بهداشتی در رابطه با آن رعایت شود. به طور کلی عمر ایمپلنت به چندین عامل بستگی دارد که در زیر به بررسی آنها میپردازیم:
تخصص دندانپزشک
دندانپزشک خوب به عنوان مهمترین عامل در طول عمر ایمپلنت محسوب میشود. به هر میزان که یک دندانپزشک در انجام کار خود متخصص باشد و بتواند ایمپلنت را به نحو احسن در دهان بیمار قرار دهد، به همان میزان نیز باید منتظر یک نتیجه مطلوب تر باشیم.
رعایت
برخی از نکات بهداشتی که پزشک در هنگام درمان انجام میدهد و همچنین
استفاده از تکنیکهایی که بیمار درد کمتری را متحمل شود و در عین حال ایمپلنت با استخوان فک پیوند برقرار نماید تا به مرور زمان لق و کنده نشود، از مواردی است که بر طول عمر ایمپلنت مؤثر می باشد.
مراقبتهای بیمار
دندانی که به واسطه ایمپلنت در
دهان قرار میگیرد نیز همچون سایر دندانهای طبیعی نیازمند مراقبت و حفظ
نکات بهداشتی میباشد. مسواک زدن، استفاده از دهان شویه فلوراید دار، آب
نمک، شستشو با آب ولرم پس از هر بار غذا خوردن، از جمله نکاتی است که
بیماران پس از کاشت دندان باید
رعایت نمایند. ایجاد فاصله زمانی میان خوردن غذاهای گرم و سرد، امتناع از
خوردن بی رویه شیرینی، خودداری از شکستن مواد غذایی سفت با دندان ایمپلنت شده از دیگر مواردی است که باید بیمار رعایت نماید. در غیر اینصورت عمر ایمپلنت کاهش مییابد و چه بسا پس از مدت کوتاهی نیز به ترمیم و یا کاشت دوباره داشته باشد.
افرادی که دچار برخی از بیماریها از قبیل قند خون، کافی نبودن رشد استخوانی و ... هستند، نمی توانند از ایمپلنت استفاده کنند. نکته ای دیگر که باید به آن متذکر شد، مصرف دخانیات است که موجب کاهش عمر دندان کاشته شده میشود.
بر اساس آنچه گفته شده آنچه که تضمین کننده دائمی بودن عمر ایمپلنت است، مراقبتهای ویژه بیمار، رعایت نکات بهداشتی و در عین حال تخصص دندانپزشک میباشد در غیر اینصورت نمی توان انتظار دائمی بودن ایمپلنت را داشت. گاهی ممکن است استخوان ایمپلنت به تحلیل رود که این امر به دلیل بیماری لثه اتفاق میافتد.
بطور کلی باید گفت که میزان موفقیت ایمپلنت 95 % میباشد اما همانطور که گفته شد این امر به رعایت برخی نکات بستگی دارد. ایمپلنت مثل دندان دچار پوسیدگی نمی شود اما میکروبهای دهانی میتوانند تحت شرایطی به لثه اطراف ایمپلنت آسیب برسانند که موجب تحلیل رفتن استخوان اطراف ایمپلنت میشود و در صورتی که اقدامی صورت نگیرد، موجب از دست رفتن ایمپلنت میگردد.
ترمیم دندان ایمپلنت شده
در شرایطی که تحلیل ایمپلنت اتفاق
میافتد (این امر گاهی تا 1/0 میلی متر میباشد)، استخوان سازی و ترمیم
استخوان لثه قابل انجام میباشد. بیمارانی که از روش درمانی ایمپلنت استفاده میکنند باید هرچند وقت یکبار به دندانپزشک خود مراجعه نمایند. از آنجایی که دندان ایمپلنت شده
دردی را احساس نمی کند لذا اگر برای لثه مشکلی ایجاد شود، بیمار متوجه
نشده و ممکن است مشکل حاد و به بیماری لثه منجر شود. از این رو متخصصان ایمپلنت تاکید میکنند بیماران پس از درمان نیز باید تحت مراقبت پزشکی قرار بگیرند.
ایمپلنت برای
بیمارانی که استخوان ضعیفی دارند نیز قابل اجرا میباشد که بدین منظور
قبل از درمان باید با استفاده از مواد تقویتی و استخوانی، استخوان فک تقویت
شده و سپس درمان صورت بگیرد. این کار به 2 تا 5 ماه وقت نیاز دارد.
